અમાસની રાતને વાર્તાઓમાં ખૂબ જ ડરામણી તરીકે વર્ણવવામાં આવી છે. ત્યારે  તેને વરુ સાથે પણ જોડવામાં આવ્યું છે. કહાનીઓમાં એવું કહેવામાં આવે છે કે વરુઓ ચાંદ વગરની રાતોમાં વધુ શિકાર કરે છે અને વધુ વિકરાળ બને છે. ત્યારે સવાલ એ થાય છે કે આમાં કેટલું સત્ય છે? અને શું તેનો કોઈ વૈજ્ઞાનિક આધાર છે? ચાલો જાણીએ જવાબ.

વરુનો અમાસની રાત સાથે છે શું સંબંધ?

આમાસની રાત્રે ચંદ્ર દેખાતો નથી અને રાત અંધારી હોય છે. એવું માનવું સામાન્ય છે કે વરુઓ શિકાર કરવા માટે આ અંધકારનો લાભ લે છે. આ માન્યતા ઊભી થઈ છે કારણ કે વરુઓ માટે અંધારામાં શિકાર કરવાનું સરળ છે અને તેઓ તેમના શિકારને સરળતાથી પકડી શકે છે.

વૈજ્ઞાનિકો શું કહે છે?

વિજ્ઞાનીઓના મતે વરુના ચાંદ વગરની રાતોમાં શિકાર કરવાનું કોઈ ખાસ કારણ નથી. વરુ શિકાર કરે છે, પરંતુ તે તેની પાસે ખાવા માટે પૂરતો ખોરાક છે કે કેમ અને કેવી રીતે અને કેટલો શિકાર મેળવે છે તેના પર આધાર રાખે છે. તેમના શિકાર પર મૂનલાઇટની સીધી અસર થતી નથી.

વૈજ્ઞાનિકો માને છે કે વરુ સામાન્ય રીતે રાત્રે શિકાર કરે છે, પછી ભલે આમાસ હોય કે પુનમ હોય. તેઓ રાત્રિના અંધકારમાં તેમના શિકારને સરળતાથી શોધી શકે છે. વરુનો શિકાર મુખ્યત્વે ખોરાકની પહોંચ પર આધાર રાખે છે. જો તેમની આસપાસ શિકાર હોય તો તેઓ ગમે તે રાત્રે શિકાર કરી શકે છે. આ સિવાય હવામાન, તાપમાન અને અન્ય પર્યાવરણીય પરિબળો પણ વરુના શિકારના વર્તનને અસર કરે છે.

સદીઓથી વરુઓને ખતરનાક અને દુષ્ટ પ્રાણીઓ માનવામાં આવે છે. આ વાર્તાઓમાં આમાસની રાતને વધુ ડરામણી બનાવવામાં આવી હતી. અંધકાર લોકોમાં ભય પેદા કરે છે. આ ડરને કારણે લોકો આમાસની રાતોમાં વરુઓને વધુ ખતરનાક માનવા લાગ્યા.