આ અભ્યાસમાં માનવ એન્ટિબાયોટિક્સના ઉપયોગથી વૈશ્વિક નદીના પ્રદૂષણના પ્રમાણનો અંદાજ લગાવવામાં આવ્યો હતો. સંશોધકોએ ગણતરી કરી હતી કે લગભગ 8,500 ટન એન્ટિબાયોટિક્સ - જે લોકો વાર્ષિક ધોરણે વાપરે છે તેના લગભગ એક તૃતીયાંશ - દર વર્ષે વિશ્વભરની નદી પ્રણાલીઓમાં સમાપ્ત થાય છે, ઘણા કિસ્સાઓમાં તે ગંદા પાણીની પ્રણાલીઓમાંથી પસાર થાય છે.

પીએનએએસ નેક્સસમાં પ્રકાશિત, આ અભ્યાસ માનવ એન્ટિબાયોટિક્સના ઉપયોગથી વૈશ્વિક નદીના દૂષણના પ્રમાણનો અંદાજ લગાવનાર પ્રથમ અભ્યાસ છે.

મેકગિલ ખાતે ભૂગોળમાં પોસ્ટ-ડોક્ટરલ ફેલો અને અભ્યાસના મુખ્ય લેખક હેલોઇસા એહાલ્ટ મેસેડોએ જણાવ્યું હતું કે જ્યારે વ્યક્તિગત એન્ટિબાયોટિક્સના અવશેષોની માત્રા મોટાભાગની નદીઓમાં ખૂબ જ ઓછી સાંદ્રતામાં રૂપાંતરિત થાય છે, જે તેમને શોધવાનું ખૂબ મુશ્કેલ બનાવે છે. આ પદાર્થોના ક્રોનિક અને સંચિત પર્યાવરણીય સંપર્ક હજુ પણ માનવ સ્વાસ્થ્ય અને જળચર ઇકોસિસ્ટમ માટે જોખમ ઊભું કરી શકે છે.

સંશોધન ટીમે લગભગ 900 નદી સ્થળોના ક્ષેત્ર ડેટા દ્વારા માન્ય વૈશ્વિક મોડેલનો ઉપયોગ કર્યો. તેમને જાણવા મળ્યું કે વિશ્વની સૌથી વધુ ઉપયોગમાં લેવાતી એન્ટિબાયોટિક, એમોક્સિસિલિન, જોખમી સ્તરે હાજર હોવાની શક્યતા સૌથી વધુ છે, ખાસ કરીને દક્ષિણપૂર્વ એશિયામાં, જ્યાં વધતો ઉપયોગ અને મર્યાદિત ગંદાપાણીની સારવાર સમસ્યાને વધારે છે.

મેકગિલના ભૂગોળ વિભાગમાં વૈશ્વિક જળવિજ્ઞાનના પ્રોફેસર અને અભ્યાસના સહ-લેખક બર્નહાર્ડ લેહનરે જણાવ્યું હતું કે આ અભ્યાસનો હેતુ એન્ટિબાયોટિક્સના ઉપયોગ વિશે ચેતવણી આપવાનો નથી - આપણને વૈશ્વિક આરોગ્ય સારવાર માટે એન્ટિબાયોટિક્સની જરૂર છે પરંતુ અમારા પરિણામો સૂચવે છે કે જળચર વાતાવરણ અને એન્ટિબાયોટિક પ્રતિકાર પર અનિચ્છનીય અસરો થઈ શકે છે, જે તેમના પરિણામોને ટાળવા અથવા ઘટાડવા માટે શમન અને વ્યવસ્થાપન વ્યૂહરચનાઓનો ઉલ્લેખ કરે છે.

આ તારણો ખાસ કરીને નોંધપાત્ર છે કારણ કે અભ્યાસમાં પશુધન અથવા ફાર્માસ્યુટિકલ ફેક્ટરીઓમાંથી એન્ટિબાયોટિક્સને ધ્યાનમાં લેવામાં આવ્યા ન હતા, જે બંને પર્યાવરણીય દૂષણમાં મુખ્ય ફાળો આપે છે.

મેકગિલના પર્યાવરણીય ઇજનેરી પ્રોફેસર અને અભ્યાસના સહ-લેખક જીમ નિસેલે જણાવ્યું હતું કે અમારા પરિણામો દર્શાવે છે કે ફક્ત માનવ વપરાશથી ઉદ્ભવતા નદીઓમાં એન્ટિબાયોટિક પ્રદૂષણ એક મહત્વપૂર્ણ મુદ્દો છે, જે સંબંધિત સંયોજનોના પશુચિકિત્સા અથવા ઉદ્યોગ સ્ત્રોતો દ્વારા વધુ ખરાબ થવાની સંભાવના છે.

તેમણે ઉમેર્યું કે તેથી, જળમાર્ગોના એન્ટિબાયોટિક અથવા અન્ય રાસાયણિક દૂષણને શોધવા માટે દેખરેખ કાર્યક્રમોની જરૂર છે, ખાસ કરીને એવા વિસ્તારોમાં જ્યાં અમારા મોડેલ જોખમમાં હોવાની આગાહી કરે છે.