સમગ્ર વિશ્વમાં લોકો સામાન્ય રીતે સાપથી ડરતા હોય છે અને તેનાથી દૂર રહેવાની કોશિશ કરે છે, જ્યારે ઈન્ડોનેશિયામાં સ્થિતિ થોડી વિપરીત છે. સૈનિકોથી લઈને સામાન્ય લોકો અહીં સાપનું લોહી પીવે છે. તેઓ માને છે કે આ કુદરત દ્વારા મનુષ્યને આપેલી ભેટ છે, જેનો સંપૂર્ણ ઉપયોગ કરવો જોઈએ. આ જ કારણ છે કે આ દેશના ફૂડ માર્કેટમાં જીવતા સાપ પણ જોવા મળે છે.

સાપના લોહીને ઇન્ડોનેશિયામાં હજારો વર્ષોથી પરંપરાગત દવા માનવામાં આવે છે. આ થેરાપી હેઠળ, જંગલી પ્રાણીઓ અને છોડ કોઈપણ રોગને દૂર કરવાનો દાવો કરવામાં આવે છે. સાપ દ્વારા ચામડીના રોગોની સારવારનો પ્રથમ ઉલ્લેખ 100 એડીનો છે.  ઇન્ડોનેશિયામાં, ચામડીની ગંભીર સમસ્યાઓ ધરાવતા દર્દીઓને સાપની ચામડીનો પલ્પ બનાવીને તેનો ઉપયોગ કરીને સારવાર કરવામાં આવતી હતી. ચામડીના રોગો ઉપરાંત કેન્સર જેવા ગંભીર રોગોમાં પણ સાપનો ઉપયોગ થવા લાગ્યો. તેવી જ રીતે હૃદયના દર્દીને સાપનું ઝેર આપવામાં આવે છે. એવું માનવામાં આવે છે કે જો દારૂ પીતા પહેલા સાપમાંથી બનાવેલી દવા લેવામાં આવે તો આલ્કોહોલ લીવર પર અસર કરતું નથી અને પીનાર હંમેશા સ્વસ્થ રહે છે.

આટલું જ નહીં, પારંપારિક ચિકિત્સા હેઠળ તેને પુરુષોમાં જાતીય શક્તિ વધારવા અને મહિલાઓને ચમકદાર ત્વચા અને સ્વાસ્થ્ય આપતું હોવાની પણ માન્યતા છે. આ કારણોસર ઇન્ડોનેશિયાની રાજધાની જકાર્તામાં સવારના 5 વાગ્યાથી મોડી રાત સુધી વિવિધ પ્રકારના સાપનું લોહી દુકાનોમાં વેચાય છે. સામાન્ય રીતે, ગ્રાહકની માંગ પર, સાપને તરત જ મારી નાખવામાં આવે છે અને તેનું લોહી એકત્ર કરવામાં આવે છે. સામાન્ય લોકો ઉપરાંત કોબ્રાનું લોહી અને માંસ પણ સેનાના નિયમિત આહારમાં સામેલ છે. ખાસ કરીને તેનું બ્લડ, જે સ્ટેમિના વધારવાનું માનવામાં આવે છે.


કિંગ કોબ્રા રેસ્ટોરન્ટ મુખ્ય બજારમાં જ છે. આ માત્ર નામની રેસ્ટોરન્ટ નથી, પરંતુ તેની પાછળના વેરહાઉસમાં ઘણા કિંગ કોબ્રા અને વિવિધ જાતિના સાપ છે. જ્યારે ગ્રાહક આવે છે, ત્યારે તેણે મેનુમાંથી પસંદગી કરવાની હોય છે અને તરત જ સાપના માંસમાંથી બનેલી વાનગી પીરસી દેવાય છે. તેની સાથે કોબ્રાનું લોહી પણ પીરસવામાં આવે છે.

સાપને મારવા, તેનું લોહી કાઢવા અને શરીરના જુદા જુદા ભાગોમાંથી વિવિધ વાનગીઓ તૈયાર કરવા માટે પ્રશિક્ષિત લોકો છે. તેઓ ખતરનાક અજગર અને ઝેરી સાપને ખૂબ જ કાળજીપૂર્વક મારે છે. રિપોર્ટ અનુસાર, આમાં એક ખાસ પ્રકારનું પીણું લગભગ રૂ. 250,00માં મળે છે. 

એવા ઘણા ગ્રાહકો છે જેઓ સાપનું માંસ અથવા લોહી સીધું ખાઈ શકતા નથી. પરંતુ ઘણા લોકો સાપના ફાયદાઓ વિશે સાંભળે છે અને તેમને અજમાવવા માંગે છે. આવા લોકો માટે સાપના લોહી અને માંસમાંથી દવાઓ બનાવીને વેચવામાં આવે છે. જે લોશન, તેલ અને કેપ્સ્યુલ સ્વરૂપે હોય છે.

ગાઢ જંગલોથી ભરેલા ઇન્ડોનેશિયાના ઘણા ભાગોમાં નિયમિતપણે સાપની ખેતી કરવામાં આવે છે જેથી સ્થાનિક લોકોની તેમજ પ્રવાસીઓની જરૂરિયાતો પૂરી કરી શકાય. સેમરંગ, સેરાંગ અને તેગલ શહેરોમાં દર સપ્તાહના અંતે મોટી સંખ્યામાં સાપ વેચાય છે, જે આસપાસના જંગલોમાંથી લાવવામાં આવે છે. સરેરાશ દુકાનદાર દર અઠવાડિયે 100 સાપ વેચે છે. સાપના ઘણા પ્રકાર છે પરંતુ કિંગ કોબ્રા સૌથી વધુ પસંદ કરવામાં આવે છે. જો કે, તે મેળવવું અને પકડી રાખવું સરળ નથી, તેથી તે દરેક ઇન્ડોનેશિયન ફૂડ શોપમાં ઉપલબ્ધ નથી.

સાપ ખાવાનો આ શોખ પણ ભારે કિંમત માંગે છે. ઇન્ટરનેશનલ સોસાયટી ઓન ટોક્સિનોલોજી અનુસાર, ઇન્ડોનેશિયા, ચીન અને વિયેતનામ જેવા દેશોમાં દર વર્ષે લગભગ 11,000 લોકો સાપ કરડવાથી મૃત્યુ પામે છે. આ દેશમાં સાપ પણ પુષ્કળ પ્રમાણમાં ઉત્પન્ન થાય છે. ઈન્ડોનેશિયાની જેમ આધુનિક ચીનમાં પણ પરંપરાગત દવાઓમાં સાપનો વ્યાપક ઉપયોગ થાય છે. આ જ કારણ છે કે જે રીતે ખેડૂતો અનાજ ઉગાડે છે તેવી જ રીતે ચીનના જીસિકિયાઓ ગામમાં સાપની ખેતી શરૂ થઈ.

આ કામ અહીં વર્ષ 1980થી શરૂ થયું હતું અને ટૂંક સમયમાં જ સમગ્ર વસ્તીએ તે કરવાનું શરૂ કર્યું હતું. અગાઉ અહીંના ખેડૂતો જૂટ અને કપાસની ખેતી કરતા હતા પરંતુ તેમને આ કામ વધુ નફાકારક લાગ્યું.  એક અહેવાલ મુજબ, ગામમાં હાલમાં લગભગ 170 પરિવારો છે, જે દર વર્ષે 30 લાખથી વધુ સાપ પેદા કરે છે.

તેઓ દર વર્ષે વસંતઋતુમાં પ્રજનન કરે છે અને તેમને ઉછેર્યા પછી ગામલોકો શિયાળાની શરૂઆતમાં વેચી દે છે. એવું માનવામાં આવે છે કે આ ગામના લોકો દ્વારા સાપને મોટા વેપારીઓને જ નહી પણ અમેરિકા, જર્મની, રશિયા અને દક્ષિણ કોરિયામાં પણ મોકલવામાં આવે છે.