ભારતમાં, વૃદ્ધોની સેવા કરવી એ ફક્ત એક જવાબદારી નથી, બાળકો માટે, આ તક કોઈ આશીર્વાદથી ઓછી નથી. અહીં માતાપિતાને ભગવાનનો દરજ્જો આપવામાં આવ્યો છે અને તેમની સંભાળ રાખવી એ આપણી પરંપરામાં મૂળ ધરાવે છે. પણ આજે જ્યારે જીવન હાઇ સ્પીડ મોડ પર ચાલી રહ્યું છે. બાળકો ભણવા અને પૈસા કમાવવા માટે બહાર જઈ રહ્યા છે અને સમય સતત બગડી રહ્યો છે ત્યારે પાછલી ઉમરમાં એકલા જીવન વ્યતીત કરતા વડીલોનો સમય સારી રીતે પસાર થાય તે માટે અમેરિકી વૈજ્ઞાનિકોએ ખાસ રોબોટ તૈયાર કર્યો છે.જે શારીરિક સહાય તો કરશે જ સાથે એકલા રહેતા વૃદ્ધો માટે ખરેખર ગેમ ચેન્જર બની રહેશે.મેસેચ્યુસેટ્સ ઇન્સ્ટિટ્યૂટ ઓફ ટેકનોલોજીના એન્જિનિયરોએ ખાસ કરીને વૃદ્ધોની દૈનિક જરૂરિયાતોને ધ્યાનમાં રાખીને ઇ-બીએઆર ડિઝાઇન કર્યું છે. જે વૃદ્ધોને પથારીમાંથી ઉઠવામાં મદદ કરશે અને જો પડવાના હોય તો તેમને ઝાલી લેશે, પડવા નહી દે.

ઇ-બાર ડીવાઈસના અદ્યતન સેન્સર થોડી સેકન્ડમાં જ થઈ જશે કાર્યરત

વૈજ્ઞાનિકોનો દાવો છે કે તેમાં સ્થાપિત અદ્યતન સેન્સર, કેમેરા અને પતન નિવારણ ટેકનોલોજી તેને થોડીક સેકન્ડમાં સક્રિય કરે છે. પછી ભલે તે બાથરૂમમાં લપસી જવાનો કિસ્સો હોય કે સીડી ઉતરતી વખતે સંતુલન ગુમાવવાનો કિસ્સો હોય. આવી સ્થિતિમાં, ઇ-બાર તરત જ બચાવ મોડમાં આવે છે.આ ફક્ત શારીરિક મદદ પૂરતું મર્યાદિત નથી. કેટલાક મોડેલોમાં ચાલવા, સ્ટ્રેચિંગ જેવી હળવી કસરતો કરવાથી લઈને વૉઇસ કમાન્ડ લેવા સુધી, આ રોબોટ વૃદ્ધો સાથે જ રહે છે.

ભારત માટે પણ ફાયદાકારક

આંકડાઓ પર નજર કરીએ તો, ભારતમાં 60+ વય જૂથની વસ્તી સતત વધી રહી છે. ૨૦૨૧માં આ આંકડો ૧૩.૮ કરોડ હતો અને ૨૦૩૦ સુધીમાં આ આંકડો ૧૯ કરોડને પાર કરી શકે છે. આવી સ્થિતિમાં, પ્રશ્ન એ ઊભો થાય છે કે શું આપણી પાસે આટલા બધા સંભાળ રાખનારાઓ છે? સત્ય એ છે કે આજે ઘણા વૃદ્ધ લોકો ગામડાં કે નગરોમાં એકલા પડી જાય છે કારણ કે તેમના બાળકો કાં તો નોકરી માટે બીજા શહેરોમાં હોય છે અથવા પોતાના જીવનમાં વ્યસ્ત હોય છે. ભલે તે વૃદ્ધ લોકો શહેરોમાં રહેવા જાય, પણ કામ કરતા યુગલો તેમને પૂર્ણ સમય આપી શકતા નથી. આવી સ્થિતિમાં, ઇ-બા જેવા સમર્થનને સંસ્કૃતિની વિરુદ્ધ ન ગણીને, ટેકનોલોજી દ્વારા સમાન સેવા ભાવનાને સમર્થન આપવાનો પ્રયાસ ગણી શકાય.વૈજ્ઞાનિક દીપક શર્મા કહે છે કે ભવિષ્યમાં જો તેને ભારતમાં સ્થાનિક બનાવવામાં આવે, જેમ કે હિન્દી અથવા પ્રાદેશિક ભાષાના વૉઇસ કમાન્ડ, સસ્તા મોડેલ અને ભારતીય ઘરો અનુસાર ડિઝાઇન, તો તે ફક્ત આપણા માટે એક ઉત્પાદન જ નહીં પરંતુ એક સામાજિક નવીનતા બની શકે છે.

જો કે લાંબો સમય રાહ જોવી પડશે

મેસેચ્યુસેટ્સ ઇન્સ્ટિટ્યૂટ ઓફ ટેકનોલોજીનો રોબોટ હાલમાં સંશોધન તબક્કામાં છે અને તેની ઉચ્ચ કક્ષાની ટેકનોલોજીને કારણે તે સસ્તો નહીં હોય. હાલમાં તેને સામાન્ય માણસ સુધી પહોંચવામાં ઘણા વર્ષો લાગી શકે છે. તે જ સમયે, આપણે એ પણ ધ્યાનમાં રાખવું જોઈએ કે વૃદ્ધોને ફક્ત ટેકો જ નહીં, પણ તેમને સાંભળનાર કોઈની પણ જરૂર હોય છે. મેસેચ્યુસેટ્સ ઇન્સ્ટિટ્યૂટ ઓફ ટેકનોલોજી હાલમાં આ દિશામાં કામ કરી રહી છે, કે રોબોટ્સ વૃદ્ધોની ભાવનાત્મક જરૂરિયાતોને પણ કેવી રીતે સમજી શકે. મૂડ શોધ, વાતચીત અને એકલતા ઘટાડવાના કાર્યો પછીથી ઉમેરી શકાય છે.